Bilindiği
üzere otizm tanısı almış çocukların tekrarlayıcı hareketleri vardır. Onlar için bir anlam taşıyan bu davranışlar,
bizler için hiç birşey ifade etmez. DONNA WİLLİAMS yüksek
fonksiyonlu bir otistik. Uzun mücadelelerden ve yıllardan sonra kendi dünyasını tanımayı başarmış. Su anda bir
üniversitede öğretim görevlisi ve
uzmanlık alanı otizmli çocuklar.NOBODY NOWHERE kitabında bu hareketlerin kendisi için ne demek olduğunu
anlatmaya çalışmış..
Nesneleri Eşlemek: Nesneler arasında bağ kurmak, iki yada
daha fazla nesne arasında ilişki olabileceğini ispat etmek. Bu ilişkiyi nesneler
arasında inkar edilemeyecek bir şekilde görmek bana bir gün dünyada herkesin bu ilişkinin varlığını kabul
edeceğinin ümidini veriyordu. Ben her zaman nesneler dünyasındaydım.
Nesneleri Sıralamak:
Aidiyetin varlığını ispat etmek. Kendime; dünya içinde bulunduğum bu
özel ve yadsınamaz yere uyduğum ve ait konusunda ümit vermek. Ayrıca bir düzen yaratmak ve dünyanın
çok kapsamlı, çok karmaşık olduğunu sembolik olarak ifade etmek.
Düzenlemeler :
Süreklilik. Ben etrafımda ki karmaşık ortamda, kendime güvenli bir yer
bulana kadar olayların aynı kalacağının garantisini sağlamak.
Sürekli Göz Kırpıştırmak : Olayları yavaşlatmak, olayları film
kareleri gibi yaparak daha az korkutucu olmalarını sağlamak. Işığı çok hızlı
açıp kapamak da benzer amaçla yapılan bir hareket.
Işıkları Açıp-Kapamak : Yukarıdakine ek olarak; açıp kapama sesi, zil yada müzik sesinde
olduğu gibi benim dışında gelişen olaylarla kişisel olmayan bir bağdı. Dokunmak
mutluluk ve güven verirdi.bir olayda ne kadar düzen ve tahmin edilebilirlik
varsa o kadar güven vericidir.
Nesneleri Sürekli Düşürmek
: Özgürlük. Özgürlük
için kaçmanın mümkün olduğunu ispat etmek sembolik olarak, güzel duyguların
açık bir şekilde kişiye geçme ve bu duyguların korkmadan içinden çıkmasına izin
verme özgürlüğü.
Zıplamak, Bir Ayaktan Diğerine Sallanmak : kişinin kendi vücudunu ritme sokma
yolu. Ben her zaman dünya ile kendi aramda karanlık bir perde olduğunu
düşündüm. Bu hayali karanlığın diğer tarafına geçmek oldukça zordu ve bir
ayaktan diğerine geçmek birinin hazırlanmam için bana verdiği start gibiydi.
“hazır, pozisyon al, karanlık taraftan diğer tarafa atla” ilginçtir diğer kişi
talimat verdiğinde ben atlamak için çok korkuyor oluyordum. Bir keresinde, son
anda atlamaktan çok korktuğum için bacaklarımı dosdoğru çarparak çitlerin üzerinden atlamıştım.
Kafa sallamak, Objeleri
Çevirmek : güvenlik
ve başarma duygusu sağlar. Böylelikle içinde bulunulan kaygı, gerginlik
dolaysıyla korkunun azalmasını sağlar. Hareketlerin sıklığı artıkça yaşanan
duygu o kadar kuvvetlenir.
Gülme : Genellikle korku, gerginlik ve kaygının bastırılması. Gerçek
duygularım direkt bir şekilde hoşnutluğumu ifade edemeyeceğim kadar
korunaklıydı ve başkaları tarafından gülme olarak anlaşılıyordu.
El Çırpmak : El çırpmak her zaman içimde ki
hoşnutluğun daha iyi bir ifadesidir. Aynı zamanda el çırpma bitişinde bir
ifadesidir. Bir aktivitenin bitip diğerine geçilebileceğinin sinyalidir.
Bazen içinde olup çıkamadığım bir
hayalden kurtulmak için bir girişim olarak kullanıldığı da olabilir.
